ನವದೆಹಲಿ: ಮಾರ್ಚ್ 1971 ರಲ್ಲಿ ಪೂರ್ವ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದಲ್ಲಿ ದುಷ್ಕೃತ್ಯಗಳು ನಡೆದಾಗ ಮತ್ತು ನರಮೇಧವನ್ನು ಯೋಜಿಸಲಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸಿಯಾಲ್‌ಕೋಟ್ ಸೆಕ್ಟರ್‌ನಲ್ಲಿ ನಿಯೋಜಿಸಲಾದ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಸೇನೆಯ 20 ವರ್ಷದ ಯುವ ಅಧಿಕಾರಿ ತನ್ನ ಬೂಟುಗಳಲ್ಲಿ ದಾಖಲೆಗಳು ಮತ್ತು ನಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಭಾರತಕ್ಕೆ ದಾಟಲು ಯಶಸ್ವಿಯಾದರು.
ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಸೇನೆಯ ನಿಯೋಜನೆಯ ವಿವರಗಳು ಮತ್ತು ಆ ಯುವ ಅಧಿಕಾರಿಯ ಜೇಬಿನಲ್ಲಿದ್ದ 20 ರೂಪಾಯಿಗಳು ಮಾತ್ರ ಅವರು ಭಾರತಕ್ಕೆ ದಾಟುವಾಗ ಅವರ ಬಳಿ ಇದ್ದ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಆಸ್ತಿಯಾಗಿದ್ದವು ಮತ್ತು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಪಾಕಿಸ್ತಾನಿ ಗೂಢಚಾರಿ ಎಂದು ಶಂಕಿಸಿ ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಪಡೆಗಳಿಂದ ಗ್ರಿಲ್ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿರು.
ತಕ್ಷಣವೇ ಅವರನ್ನು ಪಠಾಣ್‌ಕೋಟ್‌ಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯಲಾಯಿತು, ಅಲ್ಲಿ ಹಿರಿಯ ಮಿಲಿಟರಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಅವರನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರು. ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಸೇನೆಯ ನಿಯೋಜನೆಯ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ಅವರು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಿದಾಗ ಅದು ಗಂಭೀರವಾದ ವಿಷಯ ಎಂಬುದು ಭಾರತದ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ತಿಳಿದುಹೋಯಿತು.
ಈ ಸೈನಿಕನನ್ನು ದೆಹಲಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಲಾಯಿತು, ಅಲ್ಲಿಂದು ಅವರು ಪೂರ್ವ ಪಾಕಿಸ್ತಾನಕ್ಕೆ ತೆರಳುವ ಮೊದಲು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಗೌಪ್ಯವಾಗಿ ತಿಂಗಳುಗಟ್ಟಲೆ ಅವರನ್ನು ಗೌಪ್ಯವಾಗಿ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಇರಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಹಾಗೂ ಪಾಕಿಸ್ತಾನಿ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಅವರಿಗೆ ಮುಕ್ತಿ ಬಾಹಿನಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಗೆರಿಲ್ಲಾ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ತರಬೇತಿ ನೀಡಲಾಯಿತು.
ಇದು ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಕರ್ನಲ್ ಕ್ವಾಜಿ ಸಜ್ಜದ್ ಅಲಿ ಜಹೀರ್ (ನಿವೃತ್ತ) ಅವರ ಕಥೆ. ಅವರು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ಸೇನೆಯಲ್ಲಿ ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಕರ್ನಲ್ ಆಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಗೌರವಗಳನ್ನು ಪಡೆದ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಪಾಕಿಸ್ತಾನದಲ್ಲಿ ಕಳೆದ 50 ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಅವರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮರಣದಂಡನೆ ಆದೇಶ ಇನ್ನೂ ಬಾಕಿ ಇದೆ ಎಂದು ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಕರ್ನಲ್ ಜಹೀರ್ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
ಶೌರ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಭಾರತದ ವೀರಚಕ್ರಕ್ಕೆ ಸಮಾನವಾದ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ಬೀರ್ ಪ್ರೋತಿಕ್ ಮತ್ತು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ನಾಗರಿಕ ಗೌರವ – ಸ್ವಾಧೀನತಾ ಪದಕದಿಂದ ಅವರನ್ನು ಗೌರವಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅವರಿಗೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು ಹೊಸದೇನಲ್ಲ.
ಈಗ, ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಕರ್ನಲ್ ಜಹೀರ್ ಅವರು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ರಚನೆಗೆ ಕಾರಣವಾದ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ವಿರುದ್ಧದ 1971ರ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಯಶಸ್ಸಿಗೆ ಅವರ ತ್ಯಾಗ ಮತ್ತು ಕೊಡುಗೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಭಾರತದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ನಾಗರಿಕ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ಪದ್ಮಶ್ರೀ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ಮಂಗಳವಾರ ನಡೆದ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿ ರಾಮನಾಥ ಕೋವಿಂದ ಅವರು ಕರ್ನಲ್ ಜಹೀರ್ ಅವರಿಗೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪ್ರದಾನ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.
ಭಾರತ ಮತ್ತು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ ಯುದ್ಧದ 50 ನೇ ವರ್ಷವನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಿರುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಭಾರತದ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಪದ್ಮಶ್ರೀ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ಪ್ರಾಸಂಗಿಕವಾಗಿ, ಸಜ್ಜದ್ ತಮ್ಮ 71ನೇ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
ಜಿನ್ನಾರ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ನಮಗೆ ಕಬ್ರಿಸ್ತಾನ್ ಆಯಿತು..:
ಪೂರ್ವ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದಲ್ಲಿ ತನ್ನದೇ ಜನರ ಮೇಲೆ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದವರು ನಡೆಸಿದ ದೌರ್ಜನ್ಯವೇ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಪ್ರಚೋದಿಸಿತು ಎಂದು ಅವರು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದಿಂದ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ವಿಮೋಚನಾ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳಿದರು.
“ಜಿನ್ನಾರ ಪಾಕಿಸ್ತಾನವು ನಮಗೆ ಕಬ್ರಿಸ್ತಾನ್ (ಸ್ಮಶಾನ) ಆಯಿತು. ನಮ್ಮನ್ನು ಎರಡನೇ ದರ್ಜೆಯ ನಾಗರಿಕರಂತೆ ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು, ಯಾವುದೇ ಹಕ್ಕುಗಳಿಲ್ಲ. ನಾವು ವಂಚಿತ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಾಗಿದ್ದೆವು. ನಾವು ಎಂದಿಗೂ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವನ್ನು ಪಡೆಯಲಿಲ್ಲ ಹಾಗೂ ಅನುಭವಿಸಲಿಲ್ಲ. ಜಿನ್ನಾ ನಮಗೆ ಸಮಾನ ಹಕ್ಕುಗಳಿವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು ಆದರೆ ನಮಗೆ ಯಾವ ಹಕ್ಕನ್ನೂ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮನ್ನು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಸೇವಕರು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಯಿತು ಎಂದು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದಿಂದ ಪಲಾಯನ ಮಾಡಲು ಕಾರಣಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅವರು ಹೇಳಿದರು.
ಸಿಯಾಲ್‌ಕೋಟ್‌ನಲ್ಲಿ ನಾನು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಗಣ್ಯ ಪ್ಯಾರಾ-ಬ್ರಿಗೇಡ್‌ನ ಸದಸ್ಯನಾಗಿದ್ದರೂ ಅವರ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಮನುಷ್ಯನಾಗಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ನಂತರ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಮೂರು ಜನರಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸಿದೆ – ನಾನು, ನಾನು ಮತ್ತು ನಾನು. ಆದ್ದರಿಂದ, ನಾನು ಯಾವ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಬೇಕೆಂದು ಯೋಜಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಅವರು (ಪಾಕಿಸ್ತಾನ್‌) ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದಲ್ಲಿ ನರಮೇಧ ನಡೆಸಲು ಯೋಜನೆ ರೂಪಿಸಿದ್ದರು. ಹೀಗಾಗಿ ನಾನು ಜಮ್ಮು ಕಡೆಗೆ ಶಕರ್ಗಾ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆ, ಬಹುಶಃ ಅಲ್ಲಿ ಕನಿಷ್ಠ ಗಸ್ತು ಇರುತ್ತಿತ್ತು ಎಂದು ಅವರು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ನನ್ನ ತಂದೆ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸೈನ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಎರಡನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಬರ್ಮಾ (ಮ್ಯಾನ್ಮಾರ್) ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದರು. ನನ್ನ ಹದಿಹರೆಯದ ಸಹೋದರ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಹೋರಾಡಿದ ಮುಕ್ತಿ ಬಾಹಿನಿಯ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
ಪಾಕಿಸ್ತಾನದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಹಾಗೂ ಶಕರ್ಗಢ ಕದನ…
ಪಾಕಿಸ್ತಾನದಿಂದ ಪಲಾಯನ ಮಾಡಿದ್ದನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡ ಅವರು, ಭಾರತಕ್ಕೆ ದಾಟುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಕಡೆಯಿಂದ ಗುಂಡಿನ ದಾಳಿ ನಡೆಯಿತು. ಪ್ರತಿಯಾಗಿ, ಭಾರತದ ಕಡೆಯಿಂದಲೂ ಗಡಿ ಭದ್ರತಾ ಪಡೆ (ಬಿಎಸ್‌ಎಫ್) ಸಹ ಗುಂಡಿನ ದಾಳಿ ನಡೆಸಿತು.
ನಾನು ದೊಡ್ಡ ಕಂದರಕ್ಕೆ ಹಾರಿದೆ ಮತ್ತು ಎರಡೂ ಕಡೆಯಿಂದ ಗುಂಡಿನ ದಾಳಿ ಮುಂದುವರಿದಿದ್ದರಿಂದ ನಾನು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿದ್ದೆ. ನಾನು ಕಂದರದಲ್ಲಿನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ದಾಟಲು ಯಶಸ್ವಿಯಾದೆ ಮತ್ತು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಬಂದೆ, ಇಲ್ಲಿ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ವಶಕ್ಕೆ ಪಡೆದು ಗ್ರಿಲ್ ಮಾಡಲಾಯಿತು ಎಂದು ಸಜ್ಜದ್ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡರು.
ನಂತರ, ನನ್ನನ್ನು ದೆಹಲಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯಲಾಯಿತು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ವಿವಿಧ ಏಜೆನ್ಸಿಗಳ ಹಿರಿಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ತಿಂಗಳುಗಳನ್ನು ಕಳೆದೆ. ನಾನು ಬಂಧನದಲ್ಲಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಅವರು ನನಗೆ ಎಂದಿಗೂ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ. ನನಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಆಹಾರವನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು, ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನಡೆಸಿಕೊಂಡರು ಆದರೆ ಸಫ್ದರ್‌ಜಂಗ್ ಎನ್‌ಕ್ಲೇವ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಮನೆಯಿಂದ ಯಾವುದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ಹೊರಹೋಗದಂತೆ ನನ್ನನ್ನು ವಿನಂತಿಸಿದರು. ಅತ್ಯಂತ ಹಿರಿಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬಂದು ಮಾತನಾಡಿದರು ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು.
ಮ್ಯಾಪ್ ರೀಡಿಂಗ್ ಮತ್ತು ನೈಟ್ ನ್ಯಾವಿಗೇಷನ್‌ನಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಮಾಸ್ಟರ್ ಎಂದು ಕರೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಕರ್ನಲ್ ಸಜ್ಜದ್ ಅವರು ಪಾಕಿಸ್ತಾನಿ ನಿಯೋಜನೆಗಳು ಹಾಗೂ ನರಮೇಧದ ಯೋಜನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಭಾರತೀಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ನಿಖರವಾಗಿ ತಿಳಿಸಿದವರು.
ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಕರ್ನಲ್ ಸಜ್ಜದ್ ಅವರು ತಾವು ಮಾಹಿತಿ ನೀಡಿದ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಯಶಸ್ಸಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಕ್ರೆಡಿಟ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ನಿರಾಕರಿಸಿದರು, ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಕರ್ನಲ್ ಸಜ್ಜದ್ ಅವರು ಶಕರ್ಘರ್ ಕದನದಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯು 56 ಮೈಲುಗಳಷ್ಟು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಭೂಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ನುಸುಳಿತ್ತು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
ದೆಹಲಿಯಿಂದ, ಅವರನ್ನು ಪೂರ್ವ ಪಾಕಿಸ್ತಾನಕ್ಕೆ (ಈಗಿನ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಕ್ಕೆ) ಕಳುಹಿಸಲಾಯಿತು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ತ್ರಿಪುರಾ/ಅಸ್ಸಾಂ ಗಡಿಯ ಪಕ್ಕದ ಗುಡ್ಡಗಾಡು ಪ್ರದೇಶದ ಶಿಬಿರದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ 850 ಮುಕ್ತಿ ಬಾಹಿನಿ ಪುರುಷರಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ ಗೆರಿಲ್ಲಾ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ತರಬೇತಿ ನೀಡಲಾಯಿತು.
ಸೈನಿಕರು ಹೋರಾಡಿದಾಗ ಅವರು ನ್ಯಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಹೋರಾಡುತ್ತಾರೆ; ಆದರೆ ಪಾಕಿಸ್ತಾನಿ ಸೈನಿಕರು ಅನ್ಯಾಯದ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಹೋರಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅತ್ಯಾಚಾರ, ಕೊಲೆ, ಲೂಟಿ ಮತ್ತು ನರಮೇಧದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವ ಸೇನೆಗೆ ಹೋರಾಡಲು ಯಾವುದೇ ನೈತಿಕತೆ ಇರಲಿಲ್ಲ; ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಅವರು ಶರಣಾದರು ಎಂದು ಕರ್ನಲ್ ಸಜ್ಜದ್ ಅವರು ಬಾಂಗ್ಲಾ ವಿಮೋಚನಾ ಯದ್ಧದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದರು.
ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯನ್ನು ಶ್ಲಾಘಿಸಿದ ಅವರು, ಶರಣಾದ ನಂತರ ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯು ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಸೇನೆಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿದೆ. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಮುಕ್ತಿ ಬಾಹಿನಿಯಿಂದ ಪಾಕಿಸ್ತಾನಿ ಸೈನಿಕರು ಬದುಕಿ ಉಳಿಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
ಅವರು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬಸ್‌ ರೈಡ್‌ಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದು ಕಾರ್ಗಿಲ್ ಮತ್ತು ಭಾರತದ ಇತರ ಸ್ಥಳಗಳ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಭಾರತೀಯ ಪಡೆಗಳು ತಮ್ಮ ಜೀವಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಅವರಿಗೆ ಕೃತಜ್ಞತೆಯ ಭಾವನೆಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ” ಎಂದು ಹೇಳುವ ಕರ್ನಲ್ ಸಜ್ಜದ್ ನಾವು 1971ರಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಹೋರಾಡಿ ಬೃಹತ್ ವಿಜಯವನ್ನು ಗಳಿಸಿದ್ದೇವೆ; ಇದು ಭಾರತ ಮತ್ತು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಕ್ಕೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸಮಯವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಹೊಸ ತಲೆಮಾರುಗಳು ತಮ್ಮ ವೈಭವದ ಗತಕಾಲವನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಅಂದರೆ 1971ರ ಸ್ಥಿತಿ ಬಗ್ಗೆ ನಾವು ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕಲಿಸಬೇಕು. ಇದು ದುರಂತವಾಗಿತ್ತು, ಮಾನವೀಯತೆಯ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಕಲಿಯಬೇಕಾದ ಪಾಠಗಳಿವು ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
ನಿಮ್ಮ ಕಾಮೆಂಟ್ ಬರೆಯಿರಿ