ನವದೆಹಲಿ: ಅರವಿಂದ್ ಕೇಜ್ರಿವಾಲ್ 2012 ರಲ್ಲಿ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷವನ್ನು (ಎಎಪಿ) ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ, ಅನೇಕರು ಇದು ಎಷ್ಟು ವರ್ಷ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಈಗ ಅದು ಗುಜರಾತ್ ಚುನಾವಣೆ ಫಲಿತಾಂಶದ ನಂತರ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಕ್ಷವಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದೆ.
ಅರವಿಂದ್ ಕೇಜ್ರಿವಾಲ್ ನೇತೃತ್ವದ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷ (ಎಎಪಿ) ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಮುಕ್ತಾಯಗೊಂಡ ಗುಜರಾತ್ ವಿಧಾನಸಭಾ ಚುನಾವಣೆ ಫಲಿತಾಂಶದ ನಂತರ ‘ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಕ್ಷ’ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಇತ್ತೀಚಿನ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷವಾಗಿದೆ. ಎಎಪಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಕ್ಷದ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಕನಿಷ್ಠ 6% ಮತ ಹಂಚಿಕೆಯ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಮತ್ತು ಕನಿಷ್ಠ ಎರಡು ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ.
ಭಾರತದ ಚುನಾವಣಾ ಆಯೋಗದ ಅಧಿಕೃತ ವೆಬ್‌ಸೈಟ್ ಪ್ರಕಾರ ಗುಜರಾತ್‌ನಲ್ಲಿ ಎಎಪಿ ಸುಮಾರು 12% ಮತಗಳನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದೆ ಮತ್ತು ಗುಜರಾತ್ ಅಸೆಂಬ್ಲಿಯ 182 ಸ್ಥಾನಗಳ ಐದು ಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಗೆದ್ದಿದೆ ಅಥವಾ ಮುನ್ನಡೆ ಸಾಧಿಸಿದೆ.
ಈ 10 ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ, ಎರಡು ಸಂಗತಿಗಳು ಸಂಭವಿಸಿದವು: ಒಂದು ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಬಿಜೆಪಿಯ ಉಲ್ಬಣ ಮತ್ತು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಅವನತಿ. ಮತ್ತು ಈ ಎರಡು ಪಕ್ಷಗಳ ನಡುವೆ ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡ ಎಎಪಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ರಾಜಕೀಯ ಆಟಗಾರನಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿರುವುದು.
ಎಎಪಿ ಹೇಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಕ್ಷವಾಗುತ್ತಿದೆ…?
ಒಂದು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಕ್ಷವು ಕನಿಷ್ಠ ಮೂರು ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡು ಶೇಕಡಾ ಲೋಕಸಭಾ ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕು. ಆದರೆ ಎಎಪಿ ಯಾವುದೇ ಲೋಕಸಭಾ ಸಂಸದರನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಸಂಸತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ರಾಘವ್ ಚಡ್ಡಾ ಮತ್ತು ಸಂಜಯ್ ಅವರಂತಹ ನಾಯಕರು ರಾಜ್ಯಸಭಾ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ಅದಕ್ಕಿರುವ ಇನ್ನೊಂದು ಮಾನದಂಡವೆಂದರೆ ಪಕ್ಷವು ನಾಲ್ಕು ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯ ಪಕ್ಷದ ಮಾನ್ಯತೆ ಹೊಂದಿರಬೇಕು. ರಾಜ್ಯ ಪಕ್ಷದ ಮಾನ್ಯತೆಗಾಗಿ, ಒಂದು ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ರಾಜ್ಯ ವಿಧಾನಸಭೆ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಆರು ಶೇಕಡಾ ಮತಗಳು/ಎರಡು ಸ್ಥಾನಗಳು ಬೇಕು ಅಥವಾ ಅದರ ಮತ ಹಂಚಿಕೆ ಶೇಕಡಾ ಆರಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಿದ್ದರೆ ಮೂರು ಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಅದು ಗೆಲ್ಲಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ..
ಇಲ್ಲಿ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷ (AAP)ವು ದೆಹಲಿ ಮತ್ತು ಪಂಜಾಬ್‌ನಲ್ಲಿ ತನ್ನದೇ ಸರ್ಕಾರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಗೋವಾದಲ್ಲಿ, ಪಕ್ಷವು ಆರು ಶೇಕಡಾ ಮತಗಳು/ಎರಡು ಸ್ಥಾನಗಳ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಪೂರೈಸಿದೆ. ಮತ್ತು ಈಗ, ಪಕ್ಷವು ಗುಜರಾತ್‌ನಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯ ಪಕ್ಷವಾಗುವಷ್ಟು ಮತಗಳನ್ನು ಹಾಗೂ ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಪಡೆದಿದೆ.
ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಭಾರತದ ಚುನಾವಣಾ ಆಯೋಗದಿಂದ ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಕ್ಷಗಳು ಕೇವಲ ಎಂಟು ಮಾತ್ರ. ಅವುಗಳೆಂದರೆ ಬಿಜೆಪಿ, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್, ನ್ಯಾಷನಲ್ ಪೀಪಲ್ಸ್ ಪಾರ್ಟಿ, ಟಿಎಂಸಿ, ಎನ್‌ಸಿಪಿ, ಸಿಪಿಐ, ಸಿಪಿಎಂ ಮತ್ತು ಬಿಎಸ್‌ಪಿ.
ಮುಲಾಯಂ ಸಿಂಗ್ ಯಾದವ್, ನಿತೀಶ್ ಕುಮಾರ್, ಎನ್ ಚಂದ್ರಬಾಬು ನಾಯ್ಡು, ಕೆ ಚಂದ್ರಶೇಖರ್ ರಾವ್ ಮತ್ತು ಲಾಲು ಯಾದವ್ ಅವರಂತಹವರು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಪಕ್ಷಗಳು ತಮ್ಮ ಟರ್ಫ್‌ನಿಂದ ಆಚೆಗೆ ಬರಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಕಾರಣ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿಲ್ಲ.
ಅಲ್ಲದೆ, ಎನ್‌ಸಿಪಿ, ಟಿಎಂಸಿ, ಸಿಪಿಐ ಮತ್ತು ಬಿಎಸ್‌ಪಿಯಂತಹ ಪಕ್ಷಗಳಿಗೆ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಕ್ಷವಾಗಿರುವ ಮಾನದಂಡ ಪೂರೈಸದಿದ್ದರೆ ಅವುಗಳಿಗೆ ಮನ್ನಣೆ ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಚುನಾವಣಾ ಆಯೋಗವು NCP, CPI ಮತ್ತು TMC ಅನ್ನು ನೋಟಿಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿದೆ. ಟಿಎಂಸಿ ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಲೋಕಸಭಾ ಸಂಸದರನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಆದರೆ ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳದವರೇ ಆಗಿದ್ದಾರೆ. ಎನ್‌ಸಿಪಿ ಪಕ್ಷವು ಈಗ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ಪಕ್ಷವಾಗಿದೆ. ಸಿಪಿಎಂ ಕೂಡ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕೇರಳ ಮತ್ತು ತ್ರಿಪುರಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿದೆ. ಸಿಪಿಐ ಮತ ಪ್ರಮಾಣ ಇನ್ನೂ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಕುಸಿದಿದೆ.
ಈ ಪಕ್ಷಗಳು ತಮ್ಮ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರೆ, ಎಎಪಿಯ ಸ್ಥಾನಮಾನವು ಇನ್ನಷ್ಟು ಅಪೇಕ್ಷಣೀಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ – ಆಗ ಎಎಪಿಯ ಚುನಾವಣಾ ಚಿಹ್ನೆ (ಪೊರಕೆ) ಭಾರತದಾದ್ಯಂತ ಬದಲಾಗದೆ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ.
ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಚುನಾವಣೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಕ್ಷಗಳು ಆಕಾಶವಾಣಿ ಮತ್ತು ದೂರದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಂಡ್‌ಗಳನ್ನು ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡುತ್ತವೆ.
ಅವರು ಗರಿಷ್ಠ 40 ಸ್ಟಾರ್ ಪ್ರಚಾರಕರನ್ನು ಹೊಂದಬಹುದು. ಅವರ ಪ್ರಯಾಣ ವೆಚ್ಚವನ್ನು ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳ ಖಾತೆಗಳಿಗೆ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುವುದಿಲ್ಲ.
ಅಲ್ಲದೆ, ಪಕ್ಷದ ಪ್ರಧಾನ ಕಚೇರಿಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಅವರು ಸರ್ಕಾರಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಮನ್ನಣೆ ಪಡೆದ ‘ರಾಜ್ಯ’ ಮತ್ತು ‘ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ’ ಪಕ್ಷಗಳಿಗೆ ನಾಮಪತ್ರ ಸಲ್ಲಿಸಲು ಒಬ್ಬರೇ ಪ್ರಸ್ತಾವನೆ ಬೇಕು.
ಪಟ್ಟಿಗಳ ಪರಿಷ್ಕರಣೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರು ಎರಡು ಸೆಟ್ ಮತದಾರರ ಪಟ್ಟಿಗಳನ್ನು ಉಚಿತವಾಗಿ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಅವರ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಚುನಾವಣೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮತದಾರರ ಪಟ್ಟಿಯ ಒಂದು ಪ್ರತಿಯನ್ನು ಉಚಿತವಾಗಿ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಹಳೆಯ ಪಕ್ಷದ ಭವಿಷ್ಯ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಬದಲಾಗದ ಹೊರತು ಮತ್ತು ಅದು ತನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿನಿಂದ ಹೊರಬರದ ಹೊರತು ಎಎಪಿ ಪಕ್ಷವು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ಗೆ ಪರ್ಯಾಯ ಎಂದು ಈಗ ವಾದಿಸಬಹುದು.
ರಾಜಸ್ಥಾನ, ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶ, ಛತ್ತೀಸ್‌ಗಢ ಮತ್ತು ಕರ್ನಾಟಕದಂತಹ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ವಿಧಾನಸಭೆಗಳು ಚುನಾವಣೆಗಳು ನಡೆಯಲಿವೆ. ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ (ಎಎಪಿ) ಪಕ್ಷವು ತನ್ನ ಲಕ್‌ ನೋಡಲು ತೀವ್ರ ಯತ್ನ ನಡೆಸುತ್ತಿದೆ. ಇದು ಈಗಾಗಲೇ ಕರ್ನಾಟಕದ ಅನೇಕ ಸ್ಥಲೀಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಪರ್ಧಿಸಿದೆ.
ನಿಮ್ಮ ಕಾಮೆಂಟ್ ಬರೆಯಿರಿ